Framboise, Cean kentinin yıllanmış postanesinden içeri merakla girdi. Acaba postrestant görevlisi yaşlı kadın, bir süredir beklediği mektubu, artık bu kez, gülümseyerek kendisine uzatacak mıydı? Yoksa son bir haftadır, her gelişinde yaptığı gibi, soyadlarına göre küçük bölümlere ayrılan raflardan birindeki zarfları inceledikten sonra, durgun ve üzgün bir anlatımla: "Maalesef size yine bir şey yok!" mu diyecekti. Yaşlı kadının uzaktan gülümsemesi, son günlerde postaneye daha sık uğraması yüzünden aralarında kendiliğinden gelişen yakınlığın belirtisi olmaktan çok, bir muştu anlamını taşıyordu. Hele o yaklaşırken, kadının arkasındaki zarflar içinden birini çekerek ayırması genç kızın gözünden kaçmamış, gönlünü sevinçle doldurmuştu. (Kitabın İçinden)

Denememeler, derken düşündüğümüz, dene büyüklüğündeki memeler değil elbette. Denememeler'in özelliği, bundan sonra ölecek olanların hayatını kurtarma gibi bir görev üstlenmemiş olması. Ayrıca, daha önce cinayet işlemiş birinin bu kitabı okuması, onun yeni bir cinayet işlemesine engel olmaz. Cinayet dediğiniz, ille kanlı, bıçaklı olmaz, aşk da bir cinayettir. (Arka Kapak)