Doğan Hasol'un "Yağma Var!" çığlığıyla derlediği yazıları yaklaşık otuz yıllık bir bilanço. Bu bilançoda Türkiye'de çevre, kent toprağı, yerleşme-göç, planlama, koruma konularında sürdürülen politikaların, ülkenin gelişmesi yönünde herhangi bir katkısının bulunmadığı görülüyor. Bilançonun özeti "talan ve yağma". İmar afları, plansız İstanbul, çarpık kentleşme, tarihi ve doğayı katleden yapılar, köprüler, camiler, çekiştirilen Ayasofya, projesiz inşaatlar, bitmeyen Beyazıt Meydanı, Taksim Meydanı...

Yağma Var, nereden nereye gelmişiz sorusuna yanıt veren, geçmişe ışık tutacak bir derleme olarak yola çıkmasına karşın günceli sunma paradoksunu barındırıyor. Türkiye'nin düzenine ilişkin ipuçları, gözlem, yorum ve öneriler sunuyor

... Akademik bir denemenin, bağlı bulunduğu alandan seçilmiş ve sınırları kesinlikle belirtilmiş bir konuyu işlemek yerine o alanın tümüne yönelmesi olağan değildir. Böyle bir yayılgan yaklaşımı söz konusu alanın yeniliği doğrulayabilir. Elektronik müzik sanatlara yeni katılmıştır. Tümüyle elektronik müziği ele alan kitapların sayısı çok azdır. "Bu denemenin amacı, öyleyse, bir gereksinme karşılamak mıdır? Bunu söylemek kolay değil. Pek yakın bir gelecekte değerli yazarlardan birçoğunun, hele öncü ustalarımızın, bu ödevi yerine getireceklerine güveniyorum. Bu kendilerinden özellikle beklenir, çünkü bir yandan orta dinleyici elektronik müziğe artan bir ilgi göstermektedir; öte yandan da sayıları yükselen öğrenciler bir öğreti kitabına gereksinme duymaktadırlar... (Önsöz'den)