Hayatın dörtyol ağzına gelip delikanlı, dünyayı kendisine dar görür. Sayısız erek alanları serilir gözlerinin önüne. Koşa koşa gider o alanlara: Laponlar ülkesi ve Kuzey kutup kuşağından Tac-Mahal'e, Ganj kıyılarına; güneyde Mısır piramitlerine, kuzeyde taygalara, Isık ve Hazar göllerine... Yeni ufuklarda, yeni iklimlerde, değişik toplumlar arasında maceradan maceraya koşar. Bu özelliğiyle eser bir macera romanıdır. Belgeli, gerçek bir macera... Romanın kahramanı bu maceralarını uzun yıllaranı defterinde gömülü bırakır; yaşlanınca, o acı-tatlı anıları ikinci, üçüncü, onüçüncü kez yaşamak için tekrar tekrar okur. Bu defter ona bir sığınak olmuştur. Yaşıyla birlikte anı defterinin sayfaları da artar. Bu yönüyle kitap bir 'anı-roman' özelliği taşıyor. Kendi coğrafyamızla başka coğrafyaların, kendi ülke insanlarımızla başka ülke insanlarının arasındaki farkı da böyle bir niyetini hiç belli etmeden göstermiş oluyor bize. Yazar bu romanında gözlem gücünü de bir kez daha gösteriyor, ayrıca yüzyılımızın üçüncü çeyreğinde basınımızın iç yüzünden kesitler veriyor... Bu eserin bir başka belirgin özelliği 'aşk'tır. Yirminci yüzyılda yaşanmış ve yazılmış aşkların en güzellerinden birini, belki de birincisini bu romanda buluyoruz: Tertemiz, çok derin, çok büyük bir aşk... Ve Refik Özdek'in artık iyice su yüzüne çıkan üstünlüğü: Okurun zevk ve heyecanını arttıran akıcı, sürükleyici, dupduru bir Türkçe....