Türk öykücülüğümüzde daha uzun yıllar iz bırakacak bir eser.

“Param pulum olmasa, yerimden yurdumdan edilsem köpek gibi Darülaceze’ye atacaklar; Bakırköy’de tımarhaneye bitişik bir hususîsini açmışlar, Huzurevi’ymiş adı; başındaki kocakarıyı kapan oraya, kapan oraya. Bir yığın ihtiyarı tıkıyorlar içeri, koydunsa bul, bir daha arayan soran yok. İhtiyarlar bir araya geldiler mi olmaz, çabuk ölünür. Etrafında gençler kızlı oğlanlı pervane olacaklar, hayatın tadını çıkardıklarını gördükçe ruhun açılacak.”

“Sekiz öykü var Pastırma Yazı’nda. Bütün öyküler baş kahramanlarının ağzından anlatılıyor. Çoğunda da bu anlatıcılar kendi şartlanmışlıklarının oluşturduğu gülünç değer yargılarıyla dünyaya bakıyorlar. Bundan bir ince alay doğuyor.” Memet Fuat

“Kuzeye doğru gökyüzünün rengi biraz açılmış ve ufukta ince bir pembe çizgi oluşmuştu. Okyanus gölün yüzeyi köpüklenmeye, İrma’da hıçkırır gibi hafif sarsıntılar duyulmaya başladı. O arada bir an için bir gökkuşağı belirdi ve kayboldu.”

Her an değişkendir deniz, gündüzü gecesi birbirini tutmaz. Karaya ayak basmadan geçer günler. Eski zaman gezginlerinin serüveni misali rüzgârın, denizin nabzı tutulur. Kuzey Atlantik’i, Saint Lawrence Irmağı’nı ve Büyük Gölleri bir şileple geçen Ömer Bozkurt’un yazdığı Güverte Güncesi doğa gözlemlerinin gemi yaşamına ilişkin gözlemlerle iç içe geçtiği, alışılmadık bir yolculuğun seyir defteridir.